Toscaanse bruiloft 8-8-2015

Op de magische datum 8-8 reed ik om half 9 in alle stilte weg van camping Orlando in Cavriglia . Na onze heerlijke vakantie in Frankrijk (met 600 glijbanen, fun, laughter, love, relax en actieve momenten) was ik met de 3 liefdes van mijn leven doorgereden naar Toscane om hier nog 5 dagen heerlijk te genieten én een huwelijk te sluiten…

Op de ene laatste dag van de vakantie had ik m’n wekker gezet. Had ik niet hoeven doen, want ik had een slechte nacht gehad! Zenuwen? Ja, misschien stiekem toch een beetje. Want vanaf het allereerste moment dat ik in contact kwam met Max & Leoni hebben ze volledig vertrouwen in wie ik ben en wat ik doe. Dat lieten ze me voelen, vertelde ze me… dát in combinatie met een huwelijk in het buitenland zorgde ervoor dat ik spanning voelde. Want ja, ik moest het natuurlijk nog wel waarmaken! Dus ik geef het eerlijk toe… ik was zenuwachtig.

Zeker gezien het feit dat ik ruim 45 minuten de meest scherpe haarspeldbochten de heuvel af en op moest rijden. Maar hé… airco aan, zonnebril op, flesje water binnen handbereik, lekker muziekje op en een heerlijk croissantje in mijn hand die m’n lief nog even voor me had gehaald, en daar ging ik! Genietend van het mooie Toscane!

Twee dagen voorafgaand aan het huwelijk hadden we elkaar al opgezocht in Villa Belpoggio (Arezzo) om elkaar allereerst te knuffelen. Want als je samen zo toewerkt naar dit speciale moment en dan ook nog op zo’n bijzondere plek bent, dan gebeurd er iets met me.

Brok in mijn keel, vochtige ogen én… natte borsten! WAT? Ja, natte borsten.
Ze kwamen net uit het zwembad en de knuffel was stevig… dusss… Goed, ik zal niet afwijken…

De trouwdatum was niet zomaar gekozen. Het is namelijk het lievelingsgetal van Max & Leoni. De 8 staat voor ‘tot in de eeuwigheid verbonden’(infinity) . Dus 8-8 is dubbel verbonden! Én als je 2015 bij elkaar optelt dan krijg je wederom een 8! Dit werd hun dag.

Onderweg pikte ik zangeres Ott en pianist Wouter op. Wat heerlijk om in een vreemd land met leveranciers te werken waar je zo mee vertrouwd bent. Met wie je naadloos aansluit en van wie je weet dat het echt extra beleving aan de ceremonie toevoegt. Toen we bij de villa aankwamen heerste er een relaxte sfeer bij de gasten. Ze zaten nog heerlijk aan het ontbijt, na te lachen (en bij te komen) van de gezellige avond (incl. Limoncello) daarvoor.

Ik mocht kennismaken met alle gasten; moeders, vader, extra vader, zus, broers, aanhang, vrienden én Opa & Oma.

Dit was zo speciaal; 84 jaar oud, en overgevlogen uit Peru, om bij het huwelijk van hun eerste kleinzoon te kunnen zijn. Kleine mensjes, vol rimpels en kenmerken van een volwaardig leven met wie ik in gesprek ging. En dat het met mijn gebrekkige Spaanse kennis geen vloeiend gesprek was, mag duidelijk zijn. Maar we spraken de taal van de liefde. Ze pakten mijn handen vast, spraken hun woorden vol dankbaarheid uit, knikten naar elkaar en glimlachten.

Zij waren het voorbeeld voor iedereen. Hij hielp haar opstaan, sneed haar broodje, gaf haar een glaasje jus d’orange aan. Pure liefde. Weer was ik geraakt want hoe vaak haal ik wel niet aan dat ik bruidsparen toewens dat ze later oud, gerimpeld en grijs samen hand in hand op een bankje zitten, en terug kijken naar hun leven samen. Dankbaar en trots.

Zij waren exact hetgeen wat ik mijn bruidsparen toewens…

Nadat ik met iedereen had kennisgemaakt liep ik even het kappelletje in. Daar stond Max zijn vader. Hij had een ere plek voorin op het altaar. Op de foto zag ik een trotse man. Lief, wijs en met een prachtige uitstraling. Zijn urn stond ernaast. Tastbaar aanwezig, en met mooie herinneringen in hun hart. Hij was erbij…

In de kamer van Leoni was het druk; visagiste, kapster, fotograaf en videograaf. Maar alles werd even stil gelegd toen ik mijn hoofd om het hoekje stak. Wat een hartelijk welkom. Wat fijn om zo vertrouwd te zijn met de bruid dat je zelfs even mag inbreken tijdens dat intieme moment!
Ik nam een kijkje bij Max, de kamer ernaast. Maar door het raam zag ik dat hij even lekker met zijn ogen dicht op bed lag te relaxen. Ik liet hem..

Ondertussen werd de tuin omgetoverd in een prachtig weddingdecor. Ogen en oren aan alle kanten moest ze hebben, iedereen kwam met vragen, maar ze had het allemaal onder controle! Met oog voor het kleinste detail, het draaiboek uit haar hoofd kennende, en met het zweet op haar neus, wist Lucia Sandaal (Weddingplanner & Stylist) het hoofd koel te houden. Wat een kanjer!

Terwijl de één nog een cappuccino dronk, de ander aan het omkleden was, en de zenuwen bij het bruidspaar toenam was er opeens een moment waarop er tranen over verschillende wangen biggelden.

Want vanuit het niets begonnen Ott en Wouter te zingen: kippenvel all over! Ik was op dat moment bij Max. Ik zag het bij hem gebeuren… Ik hoefde niets te zeggen, ik sloeg een arm om hem heen en we beleefden samen dat moment. Intens, puur & oprecht, ik heb er geen andere woorden voor…

Vervolgens zag ik de gastvrouw met een fles drank en 3 kleine glaasje aankloppen bij de bruidegom. Dat had zijn ‘Best Man’ geregeld. De mannen hadden even hun momentje, en ik sloop er tussenuit! Het zijn de kleine mooie momentjes die het doen op zo’n dag!

Passie romantiek intiem  warm  persoonlijk en de wow factor

Dat is wat Max en Leoni voor ogen hadden voor hun bruiloft. En het voldeed aan alle elementen. De intro werd op de piano ingezet: Just say YES. Twee trotse getuigen van Max liepen als eerste naar voren, Max die aan de hand van zijn moeder naar voren kwam, het bruidsjongetje Ryan met een bord; Max, hier komt je bruid!

De volwassen bruidsmeisjes van Leoni in hun prachtige jurken en uiteindelijk, toen Ott haar vocale versie van Just say YES liet horen, kwam daar een trotse vader met aan zijn arm de prachtige bruid…

Het moment was daar, het moment waar we met z’n allen zo naar toe hadden geleefd.
 En weer keek ik even de andere kant op… (Soms is het zó lastig…). Gevoelens werden verwoord. Wensen werden mogelijkheden. Dromen werden werkelijkheid.

We hebben gelachen, geluisterd, gehuild en genoten. Die prachtige VOWS die ze voor elkaar hadden, deed iedereen slikken. De muziek raakte en gevoel werd vertaald in hun verhaal. Brede glimlachen, bibberende mondjes, kippenvel en de zon die ons extra verwarmde. Dit allemaal met een uitzicht op het Toscaanse landschap. Het klopte.

Mijn eerste Toscaanse Bruiloft, wat een genot! Dat er nog maar velen mogen volgen!

Liefs van mij