Een (blond) Belgisch sprookje…

Na een heerlijk huwelijk in Zwartebroek waar er tintelend JA werd gezegd door Kevin & Joelle, rijd ik door naar Barneveld. Julia van Womanicer stapt in ‘the love-bug’, en natuurlijk maken we even tijd voor een selfie. En dan? Door naar België. Want daar in het prachtige Château Thermes De Cugnon zullen Marcel en Carla morgen elkaar het Ja-woord geven.

Het weer is onvoorspelbaar voor morgen, maar onderweg hebben we onze zonnebrillen hard nodig!

Voorbereid als ik was had ik natuurlijk de TOMTOM van te voren al ingesteld, en had ik het ook nog eens op een papieren versie uitgeprint… Je weet tenslotte nooit of ie het wel doet…. Maar ja, blond als ik ben, had ik het verkeerde adres ingevoerd… het landhuis waar we aankwamen was stil, verlaten en… stond te koop! Dataroaming aan, opnieuw opgezocht en we hoefden (maar) 53km verder te rijden…. Tja, je doet je haarkleur eer aan of niet natuurlijk! Maar het was het wachten meer dan waard! We kwamen aan en wisten direct dat we goed zaten! Een prachtig bord vol bewijzering in festival-sfeer wachtte ons op…  er werd op een pan geslagen (dé manier om het bruidspaar te laten weten dat er weer nieuwe gasten arriveerden!) en vol bewondering liepen we het kasteel binnen. En gasten waren we eigenlijk niet, tenminste zo hadden we ons ingesteld… weer fout! Wat een hartelijkheid! In een envelop die voor ons klaarlag, zat de laatste informatie, aan onze kamerdeur een persoonlijke deurhanger en op onze prachtige kamer met uitzicht op de tuin waar morgen de ceremonie plaats zou vinden, stonden kaartjes met het dagprogramma voor de komende 3 dagen. Na onze spullen op onze kamer te hebben geïnstalleerd konden we aanschuiven bij een heerlijk diner wat klaarstond! Werkelijk aan alles was gedacht… ‘Wil je er een lekker wijntje bij?’ ‘Heb je wel genoeg gegeten?’, ‘Zal ik je nog eens bijschenken?. Wat een enorme gastvrijheid! Het was voor mij als BABS direct een hele mooie manier om alle gasten te leren kennen… Hoe meer wijntjes hoe meer verhalen er los kwamen… Ondertussen klom er iemand achter de piano, en kreeg ik het gevoel alsof we op een Toscaanse bruiloft waren aangekomen midden in de Ardennen. Letterlijk als klap op de vuurpijl werd het weekend geopend met een heus vuurwerk! En dan niet een paar pijltjes… nee vuurwerk waarbij de rillingen over je lijf lopen! Fantastisch! Het weddingweekend was officieel van start gegaan! Na nog 1 wijntje hebben we ons streven om op tijd naar bed te gaan doorgezet! Het zou immers morgen een drukke dag worden! Maar wie er weleens in een kasteel is geweest, kent misschien van die krakende trappen…. Voordat alle gasten boven waren was het enkele uren later. Inmiddels hadden Julia en ik heel wat afgelachen door alle gesprekken die op de trap en in de gang plaatsvonden maar uiteindelijk vielen we heerlijk in slaap. De volgende morgen… 06.00u de wekker gaat! Tijd voor actie want vandaag zal er getrouwd worden! Julia moest als visagiste al vroeg beginnen met de make-up van een aantal gasten en aangezien ik toch wakker was besloot ik om er ook maar uit te gaan! Het hele kasteel sliep nog… samen slopen we naar beneden en hebben een lekker kopje thee gezet! Onszelf even gefatsoeneerd en heel langzaam aan kwam er leven in het kasteel! De bruid en bruidegom hadden heerlijk geslapen (met name de bruid had een gat in de nacht geslapen) en zin in het ontbijt! Er werd apart ontbeten; De mannen zaten apart van de vrouwen. Wat een gezelligheid op de vroege morgen. Heerlijk gekakel over van alles en nog wat! Iedereen kletste met elkaar en de vertrouwde sfeer van de avond ervoor was direct weer terug! Met een gevulde maag zijn we begonnen aan de opstelling voor de ceremonie! De ceremoniemeesters hadden een perfect draaiboek en opstelling en heel gemoedelijk hielp iedereen mee. Nadat alles klaar stond heb ik me teruggetrokken… even tijd voor mezelf om te toespraak nogmaals door te nemen. Fijn als je inmiddels de gezichten kent van de mensen die in het verhaal voorkomen. Het verhaal gaat dan leven en wordt dan nog persoonlijker!

De wind stak op! Zou het droog blijven? Zouden we plan A kunnen volgen? We besloten om ervoor te gaan!

Inmiddels waren Axel en Vivian Drenth van AV Fotoreportages al volop aan het fotograferen… De gom had zijn stress van zich af geschud en was er klaar voor om zijn prachtige bruid van die mooie kasteeltrap naar beneden te zien komen…. Een prachtig moment waar ik samen met de ceremoniemeesters en het broertje van de bruid bij mocht zijn…. Ik slikte een brok weg, want wat een liefde zag ik daar! Liefde voor elkaar, liefde voor de manier waarop ze dit samen allemaal hadden georganiseerd! Ze keken echt uit naar dit moment en waren er meer dan klaar voor. Buiten zat iedereen vol spanning te wachten. De muzikale begeleiding was in handen van de familie en vrienden van de bruid. Samen met zangeres Ott brachten zij het speciale ‘Un belle histoire’ ten gehore. Eerst instrumentaal, toen de bruidegom met zijn zussen uit het kasteel kwamen lopen, en toen de bruid met haar broertje naar voren kwam begon Ott te zingen. Dit was een sprookje…. De wind ging  liggen, de zon begon te schijnen. Daar waar gasten eerst nog een doek over hun schouders hadden liggen, werd er nu comfortabel van de zon genoten! Interactie, humor, eerlijkheid en gezelligheid. Woorden die je raakten, woorden die emotioneerden, woorden vol liefde! Ik mocht ze raken, ik mocht dicht bij ze komen. Wat heb ik toch een fantastisch vak, dacht ik bij mezelf en heel even overzag ik dit geheel vanuit een soort helicopterview! Ik genoot intens! De vader van de bruidegom en zijn zussen namen nog het woord, de zon bleef schijnen en twee keer een volmondig JA werd er uitgesproken! Champagne als afsluiting van de ceremonie en vervolgens kon iedereen het kersverse bruidspaar zijn gelukwensen overbrengen… nog steeds in die prachtige tuin van Château Thermes De Cugnon! De bruidstaart werd aangesneden en vol in de zon hebben we geproost op de liefde die M&C voor elkaar voelen! Er werd nog een groepsfoto gemaakt en ondertussen waren Julia en ik onze spullen aan het verzamelen voor onze reis terug naar Nederland. Eind goed al goed zou je denken… alles verliep zoals ik had gehoopt… maar dan moet je niet ergens je autosleutel neerleggen en vervolgens niet meer weten waar… Ruim een uur heb ik al mijn tassen over hoop gegooid, op elk plekje waar ik was geweest had ik gezocht.. gasten die mee hielpen met zoeken en ondertussen zag ik de bui al hangen dat mijn lieve Love-bug met een ingetikt raampje en twee aan elkaar geknoopte stroomdraadjes naar huis zou rijden! Maar een ceremoniemeester zou een ceremoniemeester niet zijn, als ze opeens een heldere ingeving had! Mijn sleutel was in de rommeldoos terecht gekomen, na het versieren van de plek van de ceremonie! Phoe, dat was even stressen, maar hij was terecht! Heb me toch nog wel een tijdje wéér behoorlijk blond gevoelt! Nu konden we wel het bruidspaar nog uitzwaaien want zij gingen samen met de fotografen op pad ging om de meest fantastische foto’s te maken! Vervolgens reden we, in 1x goed naar huis! Dat dan weer wel! Daar op dat mooie kasteel werd nog even doorgefeest met de heerlijke klanken van Ott en de spetterende muziek van ID-DJ!

Dank jullie wel lieven M&C dat ik een onderdeel mocht zijn van dit mooie sprookje, ik heb meer dan genoten!