Patrick & Ott
17 augustus 2013Ron & Oksana
30 augustus 2013Tijdens mijn vakantie in Portugal was mijn hoofd compleet leeg…. En juist dan doe je inspiratie te meer op. Flarden mooie zinnen dansten mijn hoofd binnen en hoe meer het einde van onze vakantie in zicht kwam, hoe meer het begon te kriebelen….
Foto: Masha Bakker Fotografie
Er stond mij namelijk gelijk bij thuiskomst een prachtig huwelijk te wachten. Het huwelijk van Patrick en Ott.
Ott had ik leren kennen bij een huwelijksvoltrekking waar ik BABS was en zij de muzikale omlijsting prachtig verzorgde. Tijdens de ceremonie waren we onder de indruk van elkaars kunnen en achteraf bleek dat we een echt klik samen hadden.
‘Volgend voorjaar gaan wij ook trouwen’, vertrouwde ze mij toe.
En ik was meer dan verbaast toen ze mij na een aantal weken opbelde met de vraag: ‘Wij kunnen niet meer wachten tot volgend jaar! Ben je beschikbaar op 17 augustus want heel graag willen we jou als BABS!’.
Manlief Patrick had eigenlijk niets in te brengen in de keuze voor de BABS. Maar gelukkig hadden wij ook direct een klik bij onze kennismaking en stuurde hij mij na ons eerste gesprek dan ook een berichtje met de tekst hoe blij ook hij was met mij als trouwambtenaar! Gelukkig: keuringscommissie doorstaan…
Na mijn vakantie hadden we ons inhoudelijke gesprek, 4 dagen voor de grote dag!
Kort dag voor mij, maar met alle hernieuwde energie geen enkel probleem.
In de prachtige tuin van het ouderlijk huis van Ott werd ik ontvangen door 5 prachtige labradors die mij hartelijk verwelkomde. In de tuin hebben we heerlijk ontspannen van alles met elkaar doorgenomen. Ik heb ze ondervraagd, binnenste buiten gekeerd, dingen nogmaals laten vertellen, stiekem dingen overlegd met de moeder van Ott en natuurlijk de prachtige locatie bekeken. Want in die mooie tuin zou de ceremonie plaats gaan vinden. Onder de rode beukenboom die de vader van Ott had geplant toen zij geboren was. Niemand had toen ooit kunnen vermoeden dat haar vader op haar achtste zou overlijden aan een noodlottig ongeval….
Emoties, herinneringen, liefde en geluk… Alles was verweven op die mooie plek. Geen mooiere plek te vinden dan het landgoed van haar ouderlijk huis onder de rode beukenboom voor de huwelijksvoltrekking.
Na ons gesprek, met alle informatie van het bruidspaar, haar moeder en van de ceremoniemeesters ging ik aan de slag.
Het mooie is dat er tijdens zo’n gesprek al flarden voor de toespraak door mijn hoofd schieten…
Het verhaal van dit fantastische stel is begonnen op een besneeuwde berg in Tirol. Ott runde een apres-ski tent, en Patrick was skileraar. Geijkt verhaal zou je denken?
Nee niets is minder waar. Ott had namelijk net alle mannen afgezworen en besloten om als oude vrijster door het leven te gaan. En Patrick? Tja, die deed wel heel leuk, was meer dan leuk, maar deed vrij weinig! En dat terwijl hij volgens Ott inmiddels alle kansen had gehad om te bewijzen dat hij haar ook meer dan leuk vond….
Want Ott was namelijk na het zien van Patrick het verhaal van ‘oude vrijster’ compleet vergeten! Juist toen Ott dacht dat het wel echt vreemd was dat er niets gebeurde werd ze door haar vriendin aan haar haren meegetrokken. Met verschrikte ogen vertelde ze dat ze net had gehoord dat Pat een vriendin in Nederland had.
Nou dan kun je raden wat er gebeurd. Ott was er gelijk klaar mee. Naar huis, hoppa, weer zo’n @#!% die maar denkt dat hij alles kan maken als skileraar terwijl ie thuis allerlei verplichtingen heeft.
Maar liefde gaat waar het niet gaan kan, de vonk was gesprongen… en na thuiskomst van Pat in Nederland besloten ze samen een wijntje te drinken via Skype. De uitgelezen kans voor Ott om meneer te confronteren met hetgeen zij op die betreffende avond had gehoord!
Hij begon wat te lachen tijdens het vragenvuur… Hij vertelde dat hij het meteen had uitgemaakt met zijn vriendin toen hij terug kwam uit Oostenrijk. Hij had voor Ott veel gevoelens gekregen en dat zei genoeg over de relatie die hij in Nederland had. Maar zoals een goede jongen betaamt, moest eerst zijn relatie in Nederland afgewikkeld worden, en dan pas kon en wilde hij verder met die spontane, stoere, gastvrije en mooie vrouw iedere ochtend met een rugzak met 30 kilo braadworst en spareribs op ski’s naar beneden knalde.
En als je dan zo’n mooi verhaal in de trouwtoespraak kan opnemen, je hebt zoveel lieve mensen om je heen die het bruidspaar zo’n warm hart toedragen, dat verloren dierbaren bijna tastbaar aanwezig zijn, de liefde aan alle kanten straalt, de zon schijnt, en de persoonlijke details op de feestlocatie alle grenzen overstijgen dan voel ik mij bijzonder bevoorrecht om deel te mogen nemen aan die dag!
Werken met liefde, in alle opzichten!
1 Comment
haha… ik moest echt even lachen toen ik las dat manlief niets in te brengen had… bewijst dat zijn liefde voor haar echt is!